Geiteramsen breier seg over landet. Han er fin i store mengder, men nesten finare når han har sett frø og sleppt dei. Då er fargeptakten borte. I staden har dei smale frøbelgane krølla seg i bortimot sirkelrunde former. Slik kan han stå så godt som uendra i fleire veker. Fotografen har i alle fall to utfordringar. Den eine er vinden, som får geiteramsen til å vifta ved det minste pust. Det andre er bakgrunnen, som gjer det vanskeleg å få planten til å stå reint fram.
Løysinga på begge utfordringane, for min del, er å bruka det vesle heimestudioet i friluft og under tak. Då held dei seg i ro og står tydeleg fram. Så er spørsmålet om planten skal ha sin naturlege farge, eller stå fram i svart-kvitt eller med ein varm tone. Det eine kan vera like bra som det andre. Då blir det ein del eksperimentering. Men same kva ein finn på, så er geitramsen visuelt svært vakker.
Heimestudio med svart bakgrunn
Heimestudio med svart bakgrunn
Friluft mot mørk skogsbakgrunn.
Friluft, med himmelen som bakgrunn.
Friluft, mot opninga til eit gamalt sagbruk.