Undringa tar aldri slutt. Korleis kan noko så mjukt som vatn bli så hardt berre med nokre graders variasjon i temperaturen? Korleis kan noko som har tilsynelatande same forvandlingsvilkår stå fram i så mange ulike variantar? Eg får aldri svar på det, men eg fortaper meg lenge i fenomenet for kvar sølepytt som dukkar opp. Det er vakkert, og – trur eg – utan meining. Naturen skaper ikkje kunst. Kunsten blir skapt av tankens kraft.
Kom deg ut i dagslyset på denne tida av året så sant du kan. Til fots. Det er livgjevande. Du treng ikkje ha med kamera kvar gong, men det hjelper.
