Turkameraten og eg har tre primære mål med vandringane våre. Mosjon, godprat, og fotografering dersom motiva dukkar opp. Det gjer dei alltid. Tungsinn er bannlyst. Kameraten er lys til sinns og har ei barnleg glede og fryd over alt som er vedunderleg i denne verda. Som fotograf gjev han blaffen i konvensjonane, og har lite til overs for uttrykk som banal og kitch. Sa eg banal? Det finst ikkje noko ute i naturen som er banalt. Det er liv over alt og vakre former og fargar. For oss er den overdådige bregneskogen langs stien ein del av det store mirakelet. Turkameraten fråtsar i alt det vakre, og eg vert smitta. Difor vert det bregner i dag, pluss ei fargesprakande osp i svart-kvitt. Alt til ære for ein god turkamerat.
Og takk og pris for optikk med blendar 1,8!
