Det er vanskeleg å bli kvitt eit tema når det først har bite seg fast. Eg laga ei fotobok med tre for nokre få år sidan, og eg trudde eg var ferdig med dei. Det var eg ikkje. Då eg tok ut juletreet dryssa nesten alle nålene av. Eg mislikar ord som fantastisk og mirakel, men blir minna om dei når eg ser ein haug med mange tusen barnåler på golvet. Vatnet som er sugd opp gjennom stammen er fordelt rettvist til kvar einaste nål. Eg blir minna om det kvar gong eg er ute, enten eg ser eit lauvtre eller nåletre. Temaet tre er attende med full styrke.
På bilete nr. 2 greidde ikkje kamera å gapa over alt, så eg valde spegelbiletet i dammen.
Det blir også nokre tre i neste blogg. Det er nok å ta av.
