Den som reiser gjennom Eidfjord kan ikkje unngå å legga merke til strikketrea langs promenaden i sentrum. Eidfjord er ein turistkommune, og med mobiltelefonen blir trea på kort tid spreidde over store delar av verda.
Det er fleire år sidan kunstnaren Inger Lena Gåsemyr hadde eit prosjekt i Chicago som ho kalla Graknitti. Ho inviterte dei fastbuande i nærleiken til å vera med i den kunstneriske prosessen. Ideen tok ho med seg til Eidfjord, der kunst no vert brukt som ein ressurs i tettstadsutviklinga.
I starten var det nokre i bygda som tykte ideen var forferdeleg dårleg. Andre var oppglødde. Då saka vart slått stort opp i Dagbladet, vart det eit nærast eit folkekrav om at dette skal me gjera saman.
Sidan den gongen har alle trea på promenaden vore innstrikka. Etter kva sesong vert strikka demonterte, vaska og resirkulerte til nye tekstile produkt som kan seljast eller gjevne til veldedige føremål.
Det er eldsjeler som strikkar og som får tildelt kvart sitt tre. Dei er alle kvinner, med eitt unntak. Også tilsette på nokre butikkar har gått saman om å gjere sentrum attraktivt på denne måten. Kommunen betalar utgiftene til garn. Det finst strikka tre også andre stader i landet, men så vidt eg veit er det berre Bergen utanom Eidfjord som har eit så heilskapleg opplegg; frå neder fløibanestasjon og gjenom svingane opp til Skansen.
