Knut Hamsun gjekk på gjengrodde stiar. Denne veka gjekk eg oppgåtte stiar, velkjende og nesten folketomme. Det er godt, etter eit par lengre reiser, å rusla i velkjent terreng. Kanskje ser eg noko eg ikkje har sett før. I samtalar med andre fotografar har eg fatta interesse for det som kallast for komfortsona. Kom deg ut av komfortsona! Kva inneber det? Eg meiner eg ofte har vore utanfor komfortsona, men må vedgå at eg likar meg best innafor. Sjølv på gamle stiar er det mogleg å finna nye motiv og å vinkla dei gamle på nye måtar.
Dessutan, på lange reiser vert eg fort overmett, Og heimkomen frå den siste reisa nyleg greidde eg å sletta 40-50 av dei beste bileta. Då trengst dei litt sorgbearbeidng for ikkje å bli sprø. Så denne gongen får det greia seg med nokre enkle motiv frå nærmiljøet.
