Sitatet: – Mitt kunstnerskap dreier seg om en introspektiv undersøkelse av tid og rom. Innholdsmessig er undersøkelsene preget av et forsøk på å begripe størrelser som «her» og «nå» via idébaserte omveier. Omveiene spenner fra mikro- til makromålestokk, og er for tiden preget av en eklektisk interesse for astronomiske fenomener og det ekspanderende universet. (Merete Joelsen Aune ved kunsthøgskulen i Oslo i samband med ei grafisk utstilling nyleg.)
Det er kjekt å få forklarit det som er vanskeleg å forstå.
Siste dagars foto: Konstant blid, dette fabeldyret som er forlate av eigaren sin, og ligg strødd som søppel ein eller annan stad.
Turen sist veke gjekk til ein stad langt inne i ein skog, til eit kvernhus der ein kan skriva namnet i turboka. Hit kjem folk enten det er midtvinter eller midtsommar. Ungar har store glede av å laga grafiske kunstverk (utan forklaring) i boka. Like i nærleiken er det store hogstfelt. Dei som går tur likar ikkje slikt. Dette er noko som grip inn i deira naturoppleving slik ho 'alltid' har vore. For skogeigaren er det som ein kjøkenhage; gulrøtene må opp av jorda når deir er på sitt beste.
Vindmøllene ser eg kvar gong eg reiser med ferja. Først var det ei, så to, så tre. Alt tyder på at det kjem enno ei. Dei er majestetiske, utan at eg legg fpr mykje vekt på det ordet.
