Festspelutstillinga i Bergen kunsthall viser tekstile verk av norske Elisabeth Haarr og belgisk-kroatiske Maria Miletic. Det er verdt å sjå utstillingar av samtidskunst, om ikkje for anna enn for å ta denne delen av kulturen på pulsen. Utbytet kan vera magert eller livgjevande, alt etter kven som ser. Eit av arbeida til Haarr, eit banner med tekst, er så tydeleg at innhaldet ikkje er til å misforstå. Resten av arbeida, både til Haarr og Miletic, er diffuse. Utan eit tekstark i neven ville eg vore hjelpelaus. Eg les at kunsten til Haarr er «både elitiske og avantagarde; på same tid nært attkjennande og eksperimentelt overskridande.» Tilnærminga er feministisk og politisk, og med særleg vekt på flyktningar og humanisme.
Miletec tek utgangspunkt i heimlandets tekstilhistore, der tekstilindustrien er så godt som borte, på same vis som i Noreg. Mange av dei små, abstrakte arbeida er tolkingar av noderne, vølte ting i det urbane landskapet, basert på hennar eige fotografi.
Haarr
Harr
Miletic
Miletic