Eg trur framleis at ein kunstnar (hald meg utanfor) må skapa sitt eige, utan å la seg styra av andre. Det heiter personleg integritet. Men er det så gale, medvite, å skapa noko som andre likar? Eg treng ikkje gå på akkord med meg sjølv av den grunn. Nyleg våga eg meg inn i ein kafé eg likar godt og spurde om dei ville ha nokre av bileta mine på veggene. Dei sa ja. Eg vart beintfram forundra. Kanskje vert det til glede for nokre av gjestene. Og for meg er det heile poenget.
– Alt er interessant, sa Henri Cartier-Bresson. Eg er nesten hundre prosent samd. Dei tre bileta nedanfor støttar påstanden. Eg måtte prøva eit anna utstyr enn det eg til vanleg brukar, og så vart det slik.
