Det er mykje arbeid og stress med å skaffa seg eige hus. Meklaren skal ha sitt, banken sitt. Signatur på papir du ikkje les likevel. Flytta ut, flytta inn.
Mindreårige fulle av virkelyst har det lettare. Ein stabel kasserte plankar og bord. Spiker. Hammar – logistikk og samarbeid. Og vips, så har gutane (eller jentene) si eiga hole der dei kan snakka om mangt dei ikkje har greie på. Og utan at dei veit det har prosessen vore til stor nytte for den vidare utviklinga mot vaksenlivet.
Som fotograf er det rein flaks at eg kjem over slike hytter Ein stad er det ein haug eg har gått framom mange gonger utan å sjå kva som var på toppen. Ein dag gjekk eg opp den kronglete stien, og der var ho.
Om byggverk nummer tre er i sin første entusiastiske fase, eller om prosjektet er oppgitt, veit eg ikkje noko om.
Byggverket på det nederste fotoet kan knapt kallast eit byggverk. Eg køyrde til sjøen på ein umerka og svært smal veg. Litt avsides frå vegen var det eit glimt av noko som måtte vera høvla, og der låg denne kiosken for Gilde pølser, og Åpent heile døgret, men ikkje ei sjel å sjå. Mattilsynet har ikkje brydd seg.
Gute- og jentehytter har kort brukstid, men ein skal ikkje undervurdera den intense bruk av hjernen i byggeperioden. I vår digitale alder er nettbrettet gjerne prioritert framfor hammar og spiker.
