Ein gong var huset fylt av liv. Foreldre, mange born. Samstundes vart huset fylt av ting. Noko kom inn i eine enden, men sjelden vart noko kasta i den andre. No har den einslege gamle flytta i nytt husvære. I ein mellomfase er det meste på veggene, i kjellar og på loft, urørt. Du skal vera litt opp i åra for å kunna 'lesa' eit gamalt hus. Det rører ved så mange tema, som tru, litteraturinteresse, samlemaniar, interiørarkitektur, sosial status, fritidsinteresser, reisevanar, osv.
Og så denne motviljen mot å kasta. Ein gong vart det knapt med materielle goder. Då blir det vanskeleg å kasta når det seinare blir romslegare tider. I dag er det motsett. Ting som var mote i fjor hamnar på søppeldungen i år. Det er eit privilegium å få fotografera eit slikt interiør før det vert tømt. Tida står aldri stille, men likevel – .
