Spora etter Olav sitt sivile liv sluttar året 1943 i småbyen Faribault, Minnesota. Her har han i tre år leigd eit rom i huset hos ein norskætta familie på fem. Olav var då 34 år og framleis ungkar. På nyåret 1943 tar han eit livsvalg. Han vervar seg og blir innrullert i det nyleg oppretta 40th Engineer Combat Regiment, som Private (menig). Ingeniør-regimentet er ei støtteavdeling til First Airborne Task Force, eit eliteregiment av fallskjermsoldatar. Dei skulle lida store tap under frigjeringa av Europa. Olav er i Virginia vinteren og våren 1943. Det er millitær trening og snart avreise til Europa og andre verdskrig.
Amerkanarane er opptekne og stolte av millitærhistoria si. På ei nettside som omhandlar 40th ECR, kan ein lesa om regimentet si sikksakk-ferd frå slagmark til slagmark gjennom i Europa. Og alvoret byrjar den 10 juli 1943, med invasjonen på Sicilia. Olav hadde vore i fredelege Oran i Nord-Afrika sidan mai og deltek no for første gong i krigshandlingar.
15. august 1944 er starten på ein ny alliert invasjon. Operasjon Dragoon i Sør-Frankrike. Området rundt den vesle byen St. Maxime er landingsplass for ingeniør-regimentet. Det er eit fotografi av Olav merka med St. Maxime august 44. Han står i ei vinmark, smilande, og omgjeven av eit frodig provencalsk landskap. Soldatlivet ser tilsynlatande lett ut.
28. august er det slutt. Olav og to medsoldatar, Rose og Green, køyrer Jeepen oppover ein smal fjellveg utanfor byen Vence, nokre mil nord for Nice. Tyskarane har trekt seg ut like før. Ei mine har gått av og laga eit stort krater i veien. Det er sivile drepne i eksplosjonen og nokre ligg nede i krateret. Soltatane må prøva å få opp de døde. Under dette arbeidet går ei ny mine av og tar livet av de to amerikanarane. Olav blir hardt kvesta og døyr dagen etter på eit sjukehus.
15. og 16. august mistar 380 fallskjermsoldatar livet. Ingeniør-regimentet kom frå det med fire falne under heile invasjonen, der ein var onkel Olav.
Olav sitt soldatkort
St. Maxime
