For eit par dagar sidan var eg på fjellet mellom Røldal og Sauda. Ein vakker tur. Der oppe låg ein stor stein på vippen, om lag hundre meter frå vegen. Eg har ikkje opplevd maken til samarbeid mellom stein og himmel.
Eit heilt anna motiv dukka opp i Almannajuvet, halvvegs mellom høgfjellet og fjorden. Der er det ein liten sandbanke der vegfyllinga speglar seg i elva. Like ved ligg ein vanleg stein. Til saman utgjorde dei ein fin komposisjon.
Stein er så mangt. Det tredje biletet er frå Mjølhussanden på Karmøy, eii lita og fredeleg sandstrand som kjem litt i skuggen av swi to store; Sandvesanden og Åkrasanden. Her er fine motiv for dei som set pris på minimalisme, reint og med få element.
(Obs – det forrige blogginnlegget er ved Lars Bø)
